Wiele razy słyszałeś o tzw. forkach, jednak wciąż do końca nie rozumiesz, na czym tak naprawdę one polegają? Dobrze trafiłeś! Postaramy się w jak najprostszy sposób przybliżyć Ci owo pojęcie.
Hard hork (w tłumaczeniu tzw. twardy widelec) to sformułowanie, którym posługuje się branża kryptowalutowa w odniesieniu do rozgałęzienia danego blockchaina. Innymi słowy, jest to zmiana w oprogramowaniu, które odpowiada za funkcjonowanie danej waluty cyfrowej. W rezultacie blockchain rozchodzi się w dwóch różnych kierunkach, obie z wersji mają zaś wspólną historię.
Rodzaje forków
Warto wiedzieć, że rozwidlenia możemy podzielić na dwa rodzaje, obok hard forka występuje tzw. soft fork. Tak jak już to zaznaczyliśmy wcześniej hard fork to zmiana w protokole, która uniemożliwia niezaktualizowanym węzłom przyjęcie bloków generowanych przez najnowszą wersję oprogramowania, zgodnie z (nowymi) zasadami. Węzły, które nie przejdą procesu aktualizacji, zaczną podążać w zupełnie inną stronę, niż zakładali twórcy programu, pozostałe zaś zmierzają w nowym kierunku uwzględniając daną modyfikację. Każda transakcja, która miała miejsce na tej „złej” drodze nie jest już dla społeczności wiążąca. W przypadku hard forka należy pamiętać, że brak aktualizacji wszystkich węzłów sieci do nowej wersji oprogramowania będzie wiązał się z odrzuceniem danego węzła przez pozostałe (zaktualizowane) węzły w sieci. Aby lepiej to zobrazować, posłużymy się metaforą. Wyobraź sobie, że jesteś uczestnikiem pewnego kółka, w którym obowiązują pewne zasady. Każdy z członków musi postępować zgodnie z nimi, by przynależeć do stowarzyszenia. W pewnym momencie reguły te okazują się nieadekwatne, dlatego też wymagają zmiany. Wszyscy członkowie (węzły) godzą się na nowe zasady. Jeżeli jednak znajdzie się kilka osób, które nie chcą aktualizacji starych reguł, zaczynają one tworzyć oddzielne stowarzyszenie, ponieważ nie mogą należeć już do tego kółka gdzie owe zasady nie są już akceptowane. Takim oto sposobem ich drogi się rozchodzą w zupełnie inne kierunki. Przejdźmy teraz do drugiego z rodzajów forków, jakim jest soft fork. Ten z kolei niesie ze sobą mniej rygorystyczne zmiany. Powstałe reguły nie są sprzeczne z tymi starymi. Oczywiście węzły, które przeszły aktualizację generują bloki według nowych zasad, jednak węzły starego typu także dadzą sobie z nimi radę. Wszystkie bloki, które zostały wygenerowane przez zaktualizowane węzły, będą zatem również rozpoznawalne przez te stare węzły. Jeżeli bloki generowane przez niezaktualizowane węzły są sprzeczne z bieżącymi regułami, mogą zostać one odrzucane przez te zaktualizowane. Soft fork zachodzi wtedy, gdy większość węzłów dokona aktualizacji i nie wymaga się tego od wszystkich węzłów znajdujących się w sieci. Oczywiście im więcej węzłów przejdzie taką aktualizację, tym bezpieczniejszy jest dany łańcuch. Jest to niejako zabezpieczenie przed sytuacją, w której dana część użytkowników zrezygnuje z utrzymywania zaktualizowanego węzła. Warto wiedzieć również o tym, iż w przypadku soft forków istnieje ryzyko, że w wyniku oszustwa dana transakcja może utknąć w bloku, który zostanie wielokrotnie potwierdzony przez stare oprogramowanie, ponieważ bloki generowane przez stare węzły będą ignorowane przez te nowe.
Przykład hard forka
Jednym z najważniejszych hard forków jest ten przeprowadzony na Bitcoinie z 2017 roku. W społeczności BTC już od dłuższego czasu toczyły się dyskusje na temat wprowadzenia pewnych zmian. Zdania na ten temat były oczywiście podzielone. Głównym problemem Bitcoina było to, że nie nadążał on z przetwarzaniem coraz większej liczby transakcji pojawiających się w jego sieci. Z tego też względu zaczęły pojawiać się głosy o zwiększeniu rozmiaru bloku, jednak niektórzy byli temu przeciwni. Niektórzy twierdzili, iż takie zmiany wyklucza z procesu kopania mniejszych użytkowników. W rezultacie 1 sierpnia 2017 roku przeprowadzono pierwszego forka na Bitcoinie. Nowa wersja BTC została nazwana Bitcoin Cash (BCH).
Przykład soft forka
Do grupy najbardziej znanych soft forków należy z pewnością ten przeprowadzony na Bitcoinie związany z BIP66. Otóż wystąpiły pewnie nieporozumienia pomiędzy grupami, wokół których skupiony był największy odsetek mocy obliczeniowej sieci. Co ciekawe, prawie połowa węzłów (bo aż 40% sieci) przetwarzała monetę niezgodnie z aktualizacją. Skutek tego był taki, że utworzyło się wówczas 6 bloków na oddzielnym forku. Kryzys bardzo szybko został opanowany, ponieważ właściciele grup agregujących moc obliczeniową bardzo szybko doszli do porozumienia. To może Cię zainteresować: Justin Sun ogłasza termin Hard Fork’a TRON’a
